Mitoloji1

Hint Mitolojisinde gerçeğe ulaşabilmek için eski realitelerin terk edilmesi gerektiği savunulur. Bunu anlatan hikaye ise Titankaraların hikayesidir:
Nehrin Karşısına geçilecektir. Nehrin hemen kıyısında bulunan Titankaralar yolcuları kayıkla karşından karşıya geçirmektedir. Ancak kimi yolcular karşı kıyıya geçtikten sonra, kayığı bir türlü terk etmek istemezler. Sırtlarına kayığı alarak dağları tepeleri geçmeye çalışırlar. Tabi kısa bir süre sonra yorgunluktan yürüyemez bir hale gelerek oldukları yerde çöküp kalırlar. Buna karşılık kayıkları nehir bitince terk edenler rahatlıkla yollarına devam ederler ve varmak istedikleri hedefe ulaşırlar.
Bu hikaye, bağlımli oldukları fikirleri, objeleri ve hatta insanları birakamayanlarin, ve karşılaştıkları bilgileri, yeri ve zamanı geldiğinde değiştiremeyenlerin halini ne güzel anlatmış...
Bkz. Hint Felsefesi Henrih Zimmer

Yorumlar

Erdem Ferit Baskaya dedi ki…
Bence her gece kendini bırakma. Küçük katilimlarla da olsa içimiz besleniyor. Gözlerimize dolanın haricinde, içimize can katan diğer canlarla yenileniyoruz.Okumak benim için hayatı başkalarının elinden tatmak. Herkesin gönlüne sağlık.
11:46 ÖÖ
Fuliyama dedi ki…
Sen bu satırları yazarken ben de senin sayfana bırakıyordum bir iz sevgili Ferit..
11:52 ÖÖ
Erdem Ferit Baskaya dedi ki…
In God's Rain

There is tomorrow in everything,
That the heart sing.
Life is catering,
What the days bring.

The poet is not a king,
In what words reign.
He has an eternal spring,
In God's rain.

Dün gece uzun bir aradan sonra ilk kez İngilizce kelimeler benimleydi. Kalbimizin şarkısı yarınlarda herşey. Sevdiklerimle beslenmek ne güzel.

İngilizce yazılarımı derlediğim blog sayfamda farklı bir dilde açmaya çalışacağım zamanla yoğurduğum hayat aşkımı.
12:33 ÖS
Adsız dedi ki…
Hermann Hesse
Journey to the Far East

yazdıklarınla ilgili

çok güzel bir roman...
8:17 ÖS
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sarı Gagalı Siyah Kuş

Resim
Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim.  Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Devamı

Metaevrene Doğru Son Sürat Giden Bir Dünyaya İtiraflar

Resim
Hellen Keller'in ismini duymuşmuydunuz hiç? Bebekken geçirdiği bir hastalık sonucu kör, sağır ve dilsiz kalan, ama herşeye rağmen bir pedagog olmayı başarmış, o muhteşem kadın. Sadece tenin duyumları ile algılanan ve yaşanan bir hayat. Bazen kendimi buna çok yakın bir varoluşta hissediyorum. Ve şu an içinde yaşadığımız bu dünyada, bu şekilde yaşamak, her gün daha da zor ve acı verici geliyor bana. Her insanın ağır basan bir duyusu var. Kimisi daha görsel, kimisi daha işitsel, kimisi de benim gibi daha dokunsal. Hiçbiri bir diğerinden daha üstün ve özel değil. Peki ne demek dünyayı dokunsal ağırlıklı algılamak ve yaşamak? Bir ortama girdiğinde, o ortamdaki görünen ya da görünmeyen herşeyi ilk önce bedeninde hissetmek demek. Titreşimleri, akımları, mekanın ayak tabanlarının aracılığı ile bedenine dokunuşunu, ve hatta diğer canlıların duygularını ve düşüncelerini bedeninde hissetmek demek. Diğer insanları mimiklerinden, hareketlerinden, duruşlarından algılamak demek. Onlarla iletişime...
Devamı

Karadeniz, Yente Yaylası ve diğerleri...

Resim
Büyülü ve hızlı geçen bir 25 Temmuz'un ardından balayı için seçtiğimiz Karadeniz yaylaları, bize yepyeni bir dünyanın kapılarını açtı...Doğayı ölesiye seven bizler için sanki "Cennet" gezegenine yapılan sonsuz bir yolculuktu Karadeniz yolculuğumuz. O kadar çok güzel "an" vardı ki, aralarından seçip sizlerle paylaşmak biraz zor oldu:) Sevgili Hasan'ın bizim için tasarladığı t-shirtlerimizle yola koyulduk ve ilk durağımız olan Trabzon Teknik Üniversitesinin dinlenme tesislerindeki müthiş bitki örtüsüne hayran kaldık. Bir gece konakladığımız bu bakımlı tesisten ayrılırken, bizleri bekleyen muhteşem doğanın sadece başlangıcını görebilmiştik. Araba kiralayarak ikinci durağımız olan Sümela Manastırına doğru yola koyulduk. Bir süre sonra araba yolu tükendi, biz de eski rahip ve rahibelerin yolundan manastırın kurulu olduğu kayalığa doğru yayan tırmanışa geçtik. Yolda giderken bizi bekleyen sürprizleri de es geçmedik. Kayaların içindeki heybetli man...
Devamı