Bir şeye sahip olduğumuzu deneyimlememizin en hızlı yolu, onu vermektir. O halde bir şeye sahip olmayı deneyimlemek istediğinizde, bir başkasının ona sahip olduğunu deneyimlemesini sağlayacaksınız.
Neale Donald Walsh
Bağlantıyı al
Facebook
X
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar
Yorumlar
Adsız dedi ki…
ouaip, c'est vrai, ça !
C'est quand tu dois te séparer de quelque chose, que tu te rends compte à quel point tu as fusionné avec. Que ce soit pour un don, un déménagement, une forme de vie...
Paradoxe : plus tu as de ces choses importantes autour de toi, plus tu affirmes ta personne. Car ces choses sont un peu une partie de toi, de ce que tu as aimé mettre comme poster, ce que tu as voulu décorer... Mais en te séparant de certaines d'entre elles, tu as parfois la sensation de liberté, de pouvoir tout recommencer, de... ne plus dépendre de ces choses...
Jusqu'à ce que, peut être, tu recommences à accumuler ces objets, bibelots, amis... et tout recommence !
(Sensation ressentie en partant au camping, quand tu te détache du monde, pour ne subsister que par le contenu d'un sac à dos, et d'un livre à bouquiner... ^^)
Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim. Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Masamın başına oturmuş yazmam gereken makaleye baktım...Philip Glass kulağımı yumuşak bir rüzgar gibi okşarken, başımı bir "an" yana çevirip gözüme ilişen kitabı aldım, hiç duraksamadan gözlerimi kapayıp "öylesine" açtım..karşıma çıkan ilk satırlar, bugün penceremden bakanlar için... "Sevgi" diye devam etti Serena, "insanlar arasındaki en güçlü bağdır. Ama sevginin tam olarak yeşermesi için, daima ayrılık olmalıdır". "Sevginin görevi, bizi ayrılık aleminin ötesine geçirmektir. Buradaki mutlulukla hiçbir ilgisi yoktur." Muriel Maufroy- Mevlana'nın Kızı
Bazı şeyler biter. Bitmesi hayatın akışıdır. Ama bizler çoğu zaman bir alışkanlığın esiri olur ve içimizde çoktan bitmiş olan şeyleri, sanki hiç bitmemiş, sonlanmamış muamelesi yapmaya pek hevesli oluruz. İlişkiler buna güzel bir örnektir. Bazılarının bitmesi gerekir. Yeni kapıların açılması, yeni bir doğuşun var olabilmesi için. Biterken izin vermek gerekir, hoyratca sarılmak yerine. Sevgiyle ve anlayışla bırakabilmek gerekir biten ve giden şeyleri..gitmesine izin vermek..sevgidir çoğu zaman... Hayatımdan gidenlere ve hayatlarından gittiklerime, koca bir teşekkür, doğru zamanda ve mekanda hayatımda bulundukları ve içsel yolculuğumda bana ışık tutukları için....
Yorumlar
C'est quand tu dois te séparer de quelque chose, que tu te rends compte à quel point tu as fusionné avec. Que ce soit pour un don, un déménagement, une forme de vie...
Paradoxe : plus tu as de ces choses importantes autour de toi, plus tu affirmes ta personne. Car ces choses sont un peu une partie de toi, de ce que tu as aimé mettre comme poster, ce que tu as voulu décorer...
Mais en te séparant de certaines d'entre elles, tu as parfois la sensation de liberté, de pouvoir tout recommencer, de... ne plus dépendre de ces choses...
Jusqu'à ce que, peut être, tu recommences à accumuler ces objets, bibelots, amis... et tout recommence !
(Sensation ressentie en partant au camping, quand tu te détache du monde, pour ne subsister que par le contenu d'un sac à dos, et d'un livre à bouquiner... ^^)