b azen sürüklenir insan yaşamın akışında özündeki sesi duyabilmek için kalmalıdır tek başına... otobüste oturmuş camdan akanları her sabah izleyen ben, hayatın ne kadar farklı yüzleri olduğunu görüp hiçbirine kapılmadan "an" da duruyorum... otobüs gidiyor ben duruyorum inenler binenlere yer veriyor ben duruyorum sokaklar kalabalıklaşıyor ben duruyorum düşünceler gelip geçiyor ben duruyorum küçük bir kız gülümsüyor ben duruyorum içinde olduğum yaşamdan dalga dalga yayılan enerji beni yutuyor ben duruyorum ineceğim durakta bekliyor otobüs ben duruyorum yeni yollara akıyoruz hep beraber ben duruyorum zaman hızlanıyor ben duruyorum... duruyorum... duruyorum...