Fuliyama Dancer

Ofisteyim. Gelen giden öğrenciler, ofis arkadaşlarımın onlarla sohbeti, araya karışan ve içilen bir çay, bilgisayarımın yüzüme vuran ışığı, diğer pencerelere bakarken kaybettiğim kendim, ve... bütün bunların arasından sızan rüzgarın ıslık sesi... Ne güçlü esiyor rüzgar, denize bakan penceremden bana şarkı söylüyor...buradayım, ben doğayım diyor! Dilini yeni yeni öğrendiğim rüzgara sevgimle...

Bu yıl, benim için bir dönüm noktası çünkü artık eski kalıplarımı bırakıyorum, ve yeni bir varoluşa doğru adım atıyorum...vazgeçmeden, yılmadan, ve umudumu asla bırakmadan, kendimi dönüştürüyorum ve evren bana bunun için sonsuz fırsatlar sunuyor... Bunu önce fark etmek, sonra da bilmek....ne güzel bir armağan, kendimin kendime verdiği....

Yeni yılın ilk günleri doğa yine çağırdı bizi  dünyanın farklı köşelerinden geldik ve buluştuk eskinin yeniye açıldığı kapıda: Karaburun'un el değmemiş coğrafyasında. . .