Yeniden

Yeni bir hayata yeni bir evde başlamak ne güzelmiş. Yeni taşındığımız evin bahçesine diktiğimiz Manolya ağacı, meğer doğa sevgisini simgelermiş. Çok daha doğal ve huzurlu bir ortamda uyumak ve sabah güneşiyle uyanmak da pek önemliymiş. Bunları hergün daha da net farkederek yavaş yavaş yerleşiyoruz yeni mekanımıza. Daha açılmamış kutular, düzenlenmemiş raflar var bizi bekleyen ama oturdukça enerjimizin sineceği bu yeni eve şimdiden alıştık. Şehire olan uzaklığı ve otobandan gelen rüzgarımsı sesi önceleri dert etmiş olsam da, şimdi anlıyorum bu evin değerini. Hele de hava kararıp yeryüzü yıldızları yanınca karşıki dağların eteklerinde, Miyazakinin çizgi filmlerindeymiş gibi hissediyorum kendimi. Bir rüzgarda uçuverecek gibi özgür ve huzurlu, gözleri kamaştıran renkli ışıkların içinde hayali ve sonsuz . Ferit de fark ediyor özümüze yerleşen değişimleri. Bahçeyi sularken mis gibi kokan limon selvilerle konuşuyor için için. Sabahları neşeli ve huzurlu gülümsüyor bana. Evet pekçok şeye uzak, araba olmadan yaşanması zor olsa da, özümüze yakın, doğaya yakın bir evdir artık yaşadığımız ve bundan böyle bu evden açılacak bir pencerem var sizelere.... yeniden...