Bir akşam vakti
Bir akşam vakti, öylesine yola düştüm, evimin baktığı sahilde. Gün arkamdan batıyordu sessizce. Kulağımda müzik, önümde upuzun bir şerit, durmaksızın yürüdüm gidebildiğim yere.
Bacaklarım uzadı, bir adımda aşabilmem için koca şehri:) Rüzgar tokatlıyordu yosun kokan denizi. Dayanamadı deniz, sıçradı yanağıma bir öpücük kondurdu izinsizce...
Yorumlar
Bu aksam Couffe'deyiz, Köpito ile beraber. Scott Vietnam'da tatil yapiyo, biz de burada... sana Line'den ve Jean Paul'dan kocaman Bonjour'lar iletiyorum. Ha bir de mesajlari var : "ne zaman gelmek isterse, gelsin, agirlariz mutlaka !"
Iste böööle ! Aksam serinligi düstü, gece kararmaya basladi, yildizlar tek tük çikmaya basladi. Köpito yatmis uyumus, evdeki insanlar ise herbiri kendi isi ile meskul... Kitabim nerede diye etrafima bi bakiyim. Ha, orada bekliyor beni ! Kitabsiz bir yasam, sessizlik gibi bir sey olur diye korktugumdan mi olsa gerek, nereye gidersem hep bir kitab alirim yanima !
Yeni hayatinin fotolarini büyük bir ilgi ile bekliyorum. Hadi sana bol bol alev gibi günes batislari dilerim !
Miyavli Basak :-)
Line ve Jean-Paul'a çok selam söyle benden, ben de buralara beklerim hepinizi, özlerseniz güneşi ve denizi:)
İyi okumalar, tatlı kayboluşlar gecenin içinde...
sevgiyle...
d.
Ankara'ya yaklaşırken, Polatlı-Sivrihisar arasındaki yolu çok severim mesela pekçok kişinin aksine, hele de gün batımı, ya da doğumunda geçmiş isem oradan, kendimi başka bir gezegende hissederim... Ankara'nın yeri tartışılmaz içimde...Ama dediğin gibi deniz ayrı bir güzelliktir, özgürlük, yaşam, tutku dolu...
Tunalı'da Zeynel'de bir çay içer misin benim için? Enfes renklerle bezenmiş ağaçlara selam eder misin?
Başka hiçbir şehirde bu kadar güzel olmadı sonbahar....benim mevsimim:)