Gece

Denizin dalgaları, arabalarla aynı yöne gidiyor. Dinlendirici bir müzik bu ritme eşlik ediyor. Penceremde oturmuş, sabırla günün bu ufuktan batıp başka ufuklardan doğmasını bekliyorum. İçime egemen bir sessizlik...sözlerin eksikliğinden değil, herşeyin bir akış oluşunu bilişimden kaynaklanıyor...sadece renklerin konuşmasına izin veriyorum...gerisi anlamsız gürültülere dönüşüyor, mırıldanan bir kedi gibi, kendi iç sesimin sözcükleri yok oluyor, sadece renkleri kalıyor anlamların...