Fuliyama Dancer

bir kapı aralandı karanlığın içinden tanımadığım bir kadın davet etti içeri ardında, parlayan yıldızlar vardı gecenin ve öylece süzüldüm denizin içinden boşluğa teredütlerimi bırakacağım anın pratiğini yaparcasına galaksilerin döngülerine baktım hayranlıkla kapının eşiğinden geçmeme az kalmıştı ama henüz hazır değildi zaman sabırla durdum aralıkta korkularımı, kuşkularımı ve isyanımı dinledim kendi iç mağaramda sessizce, hareketsizce, düşüncesizce bırakmaya yattım kendimi "AN"a

Deniz fenerinin çelişkisi, yolu gösterirken kendini yalnız bırakmasıdır... Gemilere göz kırparken, onları kendinden uzak tutmasını bilir... Kimse yaşamaz fenerin içinde, çünkü o denizin kalbi, yaşamın ritmidir... Kendi ışığını göremese de, bir ışık olduğunu ona yak(ın)laşamayanlardan bilir...