Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim. Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Yorumlar
Gemilere göz kırparken, onları kendinden uzak tutmasını bilir...
Kimse yaşamaz fenerin içinde, çünkü o denizin kalbi, yaşamın ritmidir.. gibi gözükse de içinde kırgın ve küskün bir yürek atar.
Kendi ışığını göremese de, bir ışık olduğunu ona yak(ın)laşamayanlardan bilir...
Kırgın ve küskün bir yürektir deniz fenerleri.. Hala sevgisini kaybetmemiş uzak bir yürek.. Işığını ve sıcaklığını vermekten vazgeçmemiş orda olduğu hep bilinen bir yürek...