...

bir kapı aralandı karanlığın içinden

tanımadığım bir kadın davet etti içeri

ardında, parlayan yıldızlar vardı gecenin

ve öylece süzüldüm denizin içinden boşluğa

teredütlerimi bırakacağım anın pratiğini yaparcasına

galaksilerin döngülerine baktım hayranlıkla

kapının eşiğinden geçmeme az kalmıştı

ama henüz hazır değildi zaman

sabırla durdum aralıkta

korkularımı, kuşkularımı ve isyanımı dinledim kendi iç mağaramda

sessizce, hareketsizce, düşüncesizce

bırakmaya yattım kendimi "AN"a