gitme...

hayatın iniş çıkışlarının birinde,

son çıktığı dağın tepesinde

bir sonraki adımı atamaya hazırlanan bir yolcuya

"aşağıya bakma sakın, düşersin" dendi...

ama aşağıya baktı yine de yolcu

gelecekten geçmişe çevirdi başını

geride bıraktığı onu çağırıyordu gibi geldi

 "gitme" diyordu sanki arkada bıraktığı sevgilisi

durdu ve dinledi

ama sadece sessizliği

kafasındaki ses onu kandırmıştı yine

çağıran kimse yoktu onu geçmişe...

peki ya geleceğe?

ileride taa uzakta bir siluet hayal meyal belirdi ve kayboldu

emin olmasa da bir adım daha attı geçmişten geleceğe

ama geriye bakmaktan da alıkoyamadı kendini

dengesini kaybetti bir an için

uçurumun dibindeki karanlık çok soğuk, sessiz ve yakındı

defalarca düştüğü, defalarca yeninden tırmandığı... 

"arkana bakma, yoksa ölürsün" dedi yeniden ses

ama yaşamak için ölmesi gerektiğini öğrenmişti...

gözlerini dikti karanlığa, ve sessizce bekledi

     ....................