Bir toplantı sırasında dinlediklerimin ardından akan özümün sesi...
Kayıtlar
yeni başlangıçlara sonsuz teşekkürler....
düşmenin ve yeniden doğrulmanın öğreltildiği yer Idea çocukluğunun uzay gemisine giderken ve orada bizi bekleyen.. . Dalyan ve deniz kız ı Çeşme'deki klise ve gözleri eski bir ionya kenti Erythria'ya doğru Erythria'daki eski klise ve kuyusu çocuk ruhdaşlar modern atımız:) hayatımızın dönüm noktalarından birinde kesişti yolumuz sevgili Idea ile.. yeni adımları beraber attık uçarak ne yollar aştık, ne manzaralar gördük, ne çok güldük ve dans ettik rüzgar ile biliyorum ki bundan sonra yaşadığım her acıdan sıyrılmamda kucak olacak paylaştıklarımız ne zaman içim kararsa, ışık olacak beraber evrene bıraktıklarımız... eski kuyunun ucunda birbirimiz için dilediklerimiz, kendimizde sır kalsa da uzaklara gizlenmiş manastırın ruhları sazlıklara fısıltayacak, bilip de sö...
bugün2
İstemek için hazır, yönlendirilmek için açık fikirli ve inançsızlık nöbetlerine rağmen inanmak için istekli olmalıyız... Julia Cameron-Sanatçının Yolu
bugün
Bugün akşam üzeri sevgili dostum Münire ile, rüzgarı, denizi, , kendimizi paylaştık... Her zaman uğradığımız kitapçımızda soluklanıp ratsgele süsü vererek seçtiğimiz kitaplardan birbirimize pasajlar okuduk, beraber güldük, hüzünlendik, öğrendik ve "an"ladık.. İşte o kitaplardan birinden, Julia Cameron'un "Sanatçının Yolu" adlı kitabından size bir alıntı: Görmek için gözlerimi kaparım. Paul Gaugin. gerisi size kalmış...
rüzgar
yeni bir dünyanın eşiğinde donmuş bekliyorum ne ileri ne geri ne yukarı ne aşağı öylesine duruyorum hayallerim, hüzünlerim, özlemlerim, umutlarım eteğimden çekiştiriyor, sesleniyor, tepiniyorlar ve ben onları olduğu gibi bırakıyorum penceremden içeri konuk olan rüzgara tüm bedenimi teslim ediyor ve kendime yatıyorum... geçmişteki tüm sesler, fısıltılara dönüşürken geleceğimi ufuktaki pus örtelerken ben "olan" a teslim oluyorum...
Penceremden...
her günbatımında sessizleşir özüm, uzağımda... tüm istekler ve arzular, tüm korkular ve hayallerden soyunur benliğim usulca ve bir "an" lığına insanlığımı terk edip süzülürüm giden güneşin ardında... bedenimi pencerede bana bakarken bırakıp kaybolurum günle gecenin son kez buluştuğu ufukta...