Penceremden...


her günbatımında
sessizleşir özüm, uzağımda...
 tüm istekler ve arzular, 
tüm korkular ve hayallerden
soyunur benliğim usulca
ve bir "an" lığına 
insanlığımı terk edip süzülürüm
giden güneşin ardında...
bedenimi pencerede bana bakarken bırakıp
kaybolurum günle gecenin son kez buluştuğu ufukta...


Yorumlar

sufi dedi ki…
Güneşle birlikte süzülüp gidiyorsa bedenin, ruhun ve özünün sabahı mı beklemesi gerekiyor kavuşmak için?
3:01 ÖS
nilüfer dedi ki…
Fumm,ne muhteşem bir an ki; paylaştığın, her"gün" kendi kıyamını güneşin batışıyla yaşıyor..alev alev kendinden yana yana teslim oluyor..hamuş...
8:05 ÖS
İDEA dedi ki…
O ''Anın'' kollarında bir rask başlarya hani.Bilmesende ayak uydurmaya çalışırsın.Bir öne,bir arkaya.Gece ve gündüz gibi.Ama gri değil.Yo yo gri değil.Renklerin cünbüşünde yüzen biri için gri yok oluştur.Oysa yeni başladık.Nereye hemen böyle.
9:34 ÖS
Fuliyama dedi ki…
Sufi,
Her sabah ruh kavuşmaz mı bedene? Rüyalar aleminden, geri dönerken uyanan bedenine...

Düş,
Günün sonunda teslim oluyoruz yarattıklarımıza, güneş batarken biz de batıyoruz kendi denizimize...

Idea,
Buradayım, andayım, yanındayım...

an'ıma eşlik ettiğiniz için sonsuz teşekkürler hepinize...
10:08 ÖS
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sarı Gagalı Siyah Kuş

Resim
Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim.  Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Devamı

Karadeniz, Yente Yaylası ve diğerleri...

Resim
Büyülü ve hızlı geçen bir 25 Temmuz'un ardından balayı için seçtiğimiz Karadeniz yaylaları, bize yepyeni bir dünyanın kapılarını açtı...Doğayı ölesiye seven bizler için sanki "Cennet" gezegenine yapılan sonsuz bir yolculuktu Karadeniz yolculuğumuz. O kadar çok güzel "an" vardı ki, aralarından seçip sizlerle paylaşmak biraz zor oldu:) Sevgili Hasan'ın bizim için tasarladığı t-shirtlerimizle yola koyulduk ve ilk durağımız olan Trabzon Teknik Üniversitesinin dinlenme tesislerindeki müthiş bitki örtüsüne hayran kaldık. Bir gece konakladığımız bu bakımlı tesisten ayrılırken, bizleri bekleyen muhteşem doğanın sadece başlangıcını görebilmiştik. Araba kiralayarak ikinci durağımız olan Sümela Manastırına doğru yola koyulduk. Bir süre sonra araba yolu tükendi, biz de eski rahip ve rahibelerin yolundan manastırın kurulu olduğu kayalığa doğru yayan tırmanışa geçtik. Yolda giderken bizi bekleyen sürprizleri de es geçmedik. Kayaların içindeki heybetli man...
Devamı

Sevgi

Masamın başına oturmuş yazmam gereken makaleye baktım...Philip Glass kulağımı yumuşak bir rüzgar gibi okşarken, başımı bir "an" yana çevirip gözüme ilişen kitabı aldım, hiç duraksamadan gözlerimi kapayıp "öylesine" açtım..karşıma çıkan ilk satırlar, bugün penceremden bakanlar için... "Sevgi" diye devam etti Serena, "insanlar arasındaki en güçlü bağdır. Ama sevginin tam olarak yeşermesi için, daima ayrılık olmalıdır". "Sevginin görevi, bizi ayrılık aleminin ötesine geçirmektir. Buradaki mutlulukla hiçbir ilgisi yoktur." Muriel Maufroy- Mevlana'nın Kızı
Devamı