"Bir"ey

Son günlerde Toplum ve Birey arasındaki ilişkiyi düşünmekteyim. Bitirmek üzere olduğum kitabın (Tanrılar Okulu) bir paragrafında şunlar yazıyor: "Kitle bir hayalettir; tekil ve çoğul olan her şeyden etkilenen bir mekanizmadır, inancı yoktur. Tek bildiği, her şeyi yerle bir etmektir. Bu kalabalıkların asıl rolüdür. Yalnızca bütünlük ve irade sahibi olan kişiler düşleyebilir ve imkansızı gerçek haline getirebilirler."

"Bir"ey olmak, kendi içinde "Bir" olmadan olmuyor. Ne zaman dış seslerin boyunduruna girsen, içindeki Bir, Birçok oluyor. İnsanın kendini bulması, kendi özgünlüğünü yaşaması için ilginç bir denge gerekli. Topluma karşı çıkmadan, onunla savaşmadan, (ki böyle olunca insan kendi dengesini yitiriyor) kendini yaşaması ve gerçekleştirmesi için ne yapması lazım? Kendine olan güvenini, özsaygısını ve sevgisini yitirmeden ve iradesini kullanarak, sabır ve azimle kendi yoluna gidebilmesi için, nereden başlamalı?

Cevabı zamanı gelince gelir:)

Yorumlar

sufi dedi ki…
Pi sayısının sırrına erenler biliyor BİR e yolculuğun da sırrını.Çemberin dışından içine yolculuk gibi sanki.3.1.4.1.6. herşey sondan başa döndürülüyor ve B nin altındaki noktada varoluyoruz o zaman belki sevgilerimle.
2:36 ÖS
nilüfer dedi ki…
çok evcilleşme tutsaklaştırır, uygarlaşma ise toplumsallaşmayı sağlar, gereklidir ama evcilleştirmeden,ıpkı senin kedin gibi; o da sosyalize oluyor, kaptan yemek yemeyi, su içmeyi, kapıdan içeri girmemeyi öğreniyor ama vahşi ruhunu da koruyor, muckaa:)
7:11 ÖS
Fuliyama dedi ki…
Sevgili Sufi ve Düş,

Doğayı gözlemlemek, en yakınındakini gözlemlemek bile bazen yetiyor...Düş'ün dediği gibi, evcilleşmeden yine de oyun evinin içindeki oyunda var olabilmek mümkün. Kedilerimiz bunları yapabiliyor mesela, izin verirsek. Bu arada artık 1 değil 2 kedimiz var:) Zümrüt'ün bir erkek arkadaşı var şimdi. Adı Gece. Simsiyah , gizemli ve dingin bir kedi. Zümrüt'e göre daha özgür ve yalnız kalmayı tercih ediyor.Zümrüt arada onu pataklasa da, oyunlar cilveler yapsa da, o hiç istifini bozmuyor, sakin ve sabırla hep aynı...biraz benle Ferit'e benzetiyorum:) İlginç, kendi yansımalarımız yine bizi buldu:)

"Var" lığınız ve "Yok"luğunuz için sonsuz teşekkürler:).....
9:57 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sarı Gagalı Siyah Kuş

Resim
Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim.  Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Devamı

Fu (Japonca Rüzgar)

Resim
                                                                                                           Uzak diyarlardan masallar getirir rüzgar. Hiç tanımadığın, bilmediğin insanlara dokunup gelmiştir buraya. Onların tenlerini bana aktarır adeta. Yüzlerini hiç görmesem de, isimlerini hiç bilmesem de, benden önce onlara dokunmuştur. Benden sonra, başkalarına. Belki de bu yüzden çok severim rüzgarı. Varoluşla bağımı tensel olarak koruduğu için. Yine de, sadece tenime değil, tüm duyularıma dokunur rüzgar. Hiç göremeyeceğim diyarlardan kokular getirir bana. Hafızamda görüntüye dönüşen anıları canlandırır bir dokunuşla. Bir de sesi vardır ki, tüm mırıldanmaları, haykırışları, kahkahaları ve kimsenin duymadığı o sonsuz iç sesleri; yani var oluşun yaratımda olduğu tüm o anları, içinde biriktirip fısıldar tüm dünyaya. Tam bir gezgindir rüzgar. Heybesinde hep bir önce geçtiği yerlerin hediyelerini barındıran. Gördüklerini, duyduklarını, kokladıklarını, tattıklarını ve tüm bildiklerini başka
Devamı

Karadeniz, Yente Yaylası ve diğerleri...

Resim
Büyülü ve hızlı geçen bir 25 Temmuz'un ardından balayı için seçtiğimiz Karadeniz yaylaları, bize yepyeni bir dünyanın kapılarını açtı...Doğayı ölesiye seven bizler için sanki "Cennet" gezegenine yapılan sonsuz bir yolculuktu Karadeniz yolculuğumuz. O kadar çok güzel "an" vardı ki, aralarından seçip sizlerle paylaşmak biraz zor oldu:) Sevgili Hasan'ın bizim için tasarladığı t-shirtlerimizle yola koyulduk ve ilk durağımız olan Trabzon Teknik Üniversitesinin dinlenme tesislerindeki müthiş bitki örtüsüne hayran kaldık. Bir gece konakladığımız bu bakımlı tesisten ayrılırken, bizleri bekleyen muhteşem doğanın sadece başlangıcını görebilmiştik. Araba kiralayarak ikinci durağımız olan Sümela Manastırına doğru yola koyulduk. Bir süre sonra araba yolu tükendi, biz de eski rahip ve rahibelerin yolundan manastırın kurulu olduğu kayalığa doğru yayan tırmanışa geçtik. Yolda giderken bizi bekleyen sürprizleri de es geçmedik. Kayaların içindeki heybetli man
Devamı