Dinle(n)
Kendime dönmeyi özlediğimi fark ediyorum. Bunu bana fark ettiren herkese teşekkür ediyorum. Aslında kendimden uzakta değildim belki. Sadece sesimi duymaz hale gelmiştim. Ya da duyup ta dinlemez olmuştum. Herşeyin çok hızlı olması, eski zamanlarda olduğu gibi sindire sindire yaşanmayışı hayatın, da etkili oluyor bu duruma tabi. Bu hıza yetişemiyorum bazen. Ruhum geride kalıyor. Yine de bugün, ruhum bana dedi ki, dur. Dinlen. Ve dinle. Ben de onun sözünü dinlerken böyle oldu işte:)
Sevgiyle...
Fu
Yorumlar
Hey hayat!.. Dur!..
İnecek var...