Kareye aldığın kedi halleri öyle güzel ki sanki derin derin düşünüyorlar.., insanlar gibi.. Ellerine ruhuna sağlık. Yalnız bunlar hem puf hem de köşe yastığı niyetine.., Sakız ın renkleri ve kendi de çok güzel. Sana huzur dolu.., dingin bir pazar akşamüstüsü dileklerim ve sevgilerim ile..,
Teşekkürler can Bibum! Kedilerden öğrenecek daha ne çok şeyimiz var! Maaile sevgimizi yolluyoruz sana! İyi pazarlar!
Adsız dedi ki…
Karakedilerim olmuştur hep, evde değil ama. Dışarıda. Ve ben onları hep uğurlu saymışımdır. Evde hayvan besleyemiyorum artık. Bir kaç köpek dostumuz yaşam seyirlerini bizimle tamamladıktan sorna artık vazgeçtim. Ama karakedileri gördüğüm yerde bir selam çakıyorum kendilerine. Bana hep uğur getirdiler diye...Ama hepsi ayrı güzeller. Hallerini çok çizesim ve boyayasım var... Sevgiyle, Petek
Sevgili Ebruli kedi, Ben de seninle aynı şeyleri hissediyorum. Özellikle de kara kedilere bir çekimim var benim de. Bizim fotoğrafta gördüğün "kedilerimiz" bizim değil aslında:) onlar kendilerinin(her kedi biraz öyle sanırsam...). Bahçede ve balkonda besliyoruz onları, kucak açıp sevgimizi veriyoruz ama onlar gitmekte özgür, bizi sevip sevmemekte özgür...bence hayvanlarla bu şekilde haşır neşir olmalıyız. Uzun yıllar hertürlü hayvanı (kedi, köpek, kuş, balık) evde beslemiş biri olarak, en doğrusu budur diye düşünüyorum. Bağla(n)madan, bağ kurabilmek, hayvanları bize öğretisi bu belki de...
Herşey ne hızlı değişiyor. Artık mevsimler birbirini kovalamıyor. Bir gün sonbaharı bekleyeceğim kimin aklına gelir di? Ve bugün, yılın son ayına yaklaşırken, beklediğim sonbahar az da olsa uğradı bahçeme. Gümbür gümbür bir yağmur ve düştüğü anda toprağa yayılan kokusu ile. Hiç bu kadar kurak olmamıştı İzmir. Bu yüzden çoşku ve aşkla karşılandı. Günlerce yağsın istediğim, içimi sakinleştiren, ve beni kendime döndüren yağmuru izlerken, sarı gagalı siyah bir kuşla göz göze geldik ve bakıştık ansızlıkta. Tüylerinde parlayan yağmur damlaları ve siyahlığın içinde gözalan sapsarı minik gagası ile, bir kaç dakikalığına hareketesiz kaldı ve sonra kendi yoluna doğru adım attı. Ben ise merakla google'a sarıldım ve aradığım kuşun "karatavuk" olduğunu öğrendim. Memnun oldum tanıştığımıza. Yine karşılaşmak umuduyla....belki başka bir sonbahar yağmurunda...
Masamın başına oturmuş yazmam gereken makaleye baktım...Philip Glass kulağımı yumuşak bir rüzgar gibi okşarken, başımı bir "an" yana çevirip gözüme ilişen kitabı aldım, hiç duraksamadan gözlerimi kapayıp "öylesine" açtım..karşıma çıkan ilk satırlar, bugün penceremden bakanlar için... "Sevgi" diye devam etti Serena, "insanlar arasındaki en güçlü bağdır. Ama sevginin tam olarak yeşermesi için, daima ayrılık olmalıdır". "Sevginin görevi, bizi ayrılık aleminin ötesine geçirmektir. Buradaki mutlulukla hiçbir ilgisi yoktur." Muriel Maufroy- Mevlana'nın Kızı
Nasıl geçti diye sordular beni merak etmiş olanlar. Düşündüm ve bulamadım cevabını. Ne hissettiğimi anlayamadım bir türlü. Bir yandan "we found your defense satisfactory" diyen Andreas'ın sesi çınlarken kulaklarımda, öte yandan da juri boyunca gelen eleştirileri düşündüm. İki saatlik bir juri önünde yazdıklarını savunmak zorunda bırakılmamın stresi ve, soruları algılamaya ve cevaplamaya yoğunlaşmış bir beynin yorgunluğu altında, boş bakan bir yüzle çıktım juriden. Birkaç düzeltme verdikten sonra beni tebrik eden juri üyeleri, güle oynaya yanımdan geçerken, ben şaşkın ve solgun bir yüzle baktım, beni merdivenlerde bekleyen Funda'ya. Hiçbir his yoktu içimde...Ne hayal ettiğim bir sevinç, ne de kortuğum bir hüzün. İlginç dedim içimden, hiç böyle ummamıştım sonu. Finish çizgisini henüz tam aşmış değilim ama kazanacağımın kesin olduğunu yeni öğrendiğim bir koşuda, son yorgun adımları atıyorum. Düzeltmeler ve son rötüşlardan sonra, "doktor" ünvanını verecekler ba...
Yorumlar
Kareye aldığın kedi halleri öyle güzel ki sanki derin derin düşünüyorlar.., insanlar gibi..
Ellerine ruhuna sağlık.
Yalnız bunlar hem puf hem de köşe yastığı niyetine.., Sakız ın renkleri ve kendi de çok güzel.
Sana huzur dolu.., dingin bir pazar akşamüstüsü dileklerim ve sevgilerim ile..,
Kedilerden öğrenecek daha ne çok şeyimiz var! Maaile sevgimizi yolluyoruz sana! İyi pazarlar!
Sevgiyle,
Petek
Ben de seninle aynı şeyleri hissediyorum. Özellikle de kara kedilere bir çekimim var benim de. Bizim fotoğrafta gördüğün "kedilerimiz" bizim değil aslında:) onlar kendilerinin(her kedi biraz öyle sanırsam...). Bahçede ve balkonda besliyoruz onları, kucak açıp sevgimizi veriyoruz ama onlar gitmekte özgür, bizi sevip sevmemekte özgür...bence hayvanlarla bu şekilde haşır neşir olmalıyız. Uzun yıllar hertürlü hayvanı (kedi, köpek, kuş, balık) evde beslemiş biri olarak, en doğrusu budur diye düşünüyorum. Bağla(n)madan, bağ kurabilmek, hayvanları bize öğretisi bu belki de...
Resimlerini merak ettim çok:)
Seviyle...
:-)